Het hoogtepunt van de temperatuur en van het jaar: zomer

De vakanties zijn begonnen en dat brengt me bij het onderwerp vakantietijd. Dat is een uitzonderlijke tijd. Door warme temperaturen worden we loom en neemt de eetlust af. Het lijkt wel of onze maag een beetje met zonlicht gevuld wordt. Onze zintuigen worden verleid door de zoete geur van zomerfruit en de lange dagen geven ons energie om van alles te ondernemen en nieuwe plekken te ontdekken. Zomertijd is het zenit (hoogtepunt) van het jaar. Niet voor niets staat de zomer voor de kracht van het leven, en de leeftijd waarin de mens het meest krachtig is, in de leeftijd 25 tot 50.

Dat woord zenit (ontleend aan het Arabisch سمت- samt al-ras) betekent letterlijk het punt boven het hoofd. Een wiskundige term met spirituele betekenis, omdat het goddelijke vaak het allerhoogste of allergrootste wordt genoemd. De kosmos kunnen wij boven ons aanschouwen maar nooit bevatten, zo astronomisch groot is ze.

Recent las ik in een leuk boekje van Colin Stuart (10 things you should know about time) dat de dagen van de week verwijzingen zijn naar de planeten. Niet in onze Germaanse taal, wel in het Latijn: Lundi staat voor maan-dag, Mardi voor Mars-dag, Mercredi voor Mercurius-dag, Jeudi voor Jupiter-dag, Vendredi voor Venus-dag en Samedi voor Saturnus-dag. Grappig genoeg is de sabbath daar weer naar vernoemd maar verving de christelijke kerk het woord voor zondag (het centrum van ons stelsel) met dimanche, afgeleid van 'diominicu' wat zoveel betekent als onbevestigd of de dag Gods. Mooi hoe daar ook een rol voor de mystiek is weggelegd.

Op de Floriade kwam ik een referentie naar tijd uit een andere cultuur tegen. In het Chinese paviljoen was een maanwijzer te vinden in de vorm van een vijver. In de reflectie van het water zijn bomen te zien, de elips van de maan en het eerste en laatste kwartier. Het is misschien bekend dat Chinezen beginnen hun leeftijd te tellen in de baarmoeder en niet vanaf de bevalling. Het leven vindt haar oorsprong namelijk in het element water dat weer in verbinding staat met de maan. In de vorm van maankalenders houden zij dan ook dagen bij waarop het gesternte gunstig en ongunstig gesteld staat. Bruiloften en zakelijke bijeenkomsten worden dan gemeden gezien men het lot beter niet kan tarten.

Terug naar die zomertijd. Die staat ook symbool voor vruchtbaarheid. De tijd dat de aarde vrucht draagt en er geplukt kan worden. Geen wonder dat we het er dan van proberen te nemen en het leven wordt gevierd met levenslustige activiteiten. En voor schrijvers een goede periode om je terug te trekken om ongestoord te schrijven. De komende maand werk ik in Bakkum aan mijn boek met de werktitel '(H)ourtopia - de tijdrijke toekomst'. Ik kan niet wachten om het manuscript bij Bot Uitgevers in te leveren en mijn verkenning van tijd, toekomstige plekken en de kracht van generaties met jullie te delen. Hopelijk kan er aan het einde van de zomer geoogst worden. Dan begin ik een ontwikkeltraject bij De Balie STUDIO.

Zomerse tijd gewenst!

#tijd

Previous
Previous

Momo en de tijdspaarders

Next
Next

Semiotiek; de studie van beeldtaal en symbolen