Momo en de tijdspaarders

Tijdens mijn queeste om de tijd te ontcijferen (letterlijk en figuurlijk) kreeg ik twee weken geleden een prachtig cadeau in de schoot geworpen: Zomergast Sandra Phlippen bracht Michael Ende's kinderboek 'Momo en de Tijdspaarders' onder de aandacht. Ze inspireerde mij om het boek te lezen en ik haalde er drie lessen uit:

1. Hoe eenvoudiger hoe schoner
Hoofdpersoon Momo pakt de zaken heel simpel aan. Ze houdt volwassenen een spiegel voor. Niet met één of andere superkracht, maar met de gave van goed luisteren, en daar de tijd voor nemen. Want tijd heeft Momo in overvloed. Met nieuwsgierigheid, verbeeldingskracht en tijd zijn alle problemen op te lossen. Ingewikkeld maken is niet nodig, het ontfutselen van de knoop wel.

2. Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd
Momo is een arm meisje met weinig bezittingen en nog minder pretenties. Door haar intuïtie te volgen komt ze verder dan wie dan ook. Ze heeft het lef om af te wijken van de norm en tegen de stroom van de kloktijd en mensen in grijze pakken in te gaan. Ze realiseert daarmee een absolute vrijheid die weinig mensen gegeven is. Ze krijgt hierbij hulp van een kleiner en trager wezen; de schildpad. Een mythisch wezen dat voor de oorsprong van de wereld staat en daarmee ook van de tijd (schildpadden kunnen vele malen ouder worden dan mensen, mogelijk omdat hun cellen geen verouderingsproces doormaken). Door naar dit dier te luisteren en voor volwaardig te zien komt ze op haar bestemming.

3. Het één sluit het andere niet uit
Het boek staat barstensvol verenigende tegenstellingen, ook wel oxymorons genoemd (letterlijk 'botscherp'). Zo lezen we de titel van hoofdstuk 7 'Momo zoekt een vriend en krijgt een vijand op bezoek'. Door dit stijlfiguur wordt het 2D denken doorbroken en komt de oneindige reeks mogelijke alternatieven aan het licht. De oxymoron schept daarmee ruimte waar eerst schaarste heerst. Andere tijdgerelateerde oxymorons die ik tegenkwam tijdens mijn tijdonderzoek: Multum in Parvo (Veel in Weinig), Festina Lente (haast je langzaam) en het eeuwig ogenblik (het kale hoofd van Kairos met één lok haar die snel gegrepen moet worden, anders is het moment voorbij).

Een vierde les die door Sandra werd gedeeld tijdens de televisie avond; maak tijd voor afstand en reflectie door eens in de vijf jaar een tussenperiode van een half jaar in te plannen. Dat is geen overdadige luxe (en zou voor iedereen bereikbaar moeten zijn). In mijn ogen nog makkelijker als we een bovengrens aan bezit instellen en een ondergrens voor het bestaan via het basisinkomen.

Ik ben benieuwd; welke (kinder)boeken over tijd moet ik nog meer lezen? En wat waren goede adviezen of ervaringen met betrekking tot tijd in je eigen leven? I would love to pick your brain(s)!

#tijd #zomergasten #Hourtopia #Momo