Hoe het basisinkomen ons verlost van de hang naar cijfertjes
Elke 28 dagen schrijf ik een bijdrage over tijd. Vandaag valt die samen met de klok die een uur vooruit is gezet. Misschien heb je een extra trage dag ervaren omdat het 'langer' licht was. Of heb je een gehaast gevoel ervaren omdat dat ene uur slaap ontbrak. Hoewel de klok en tijd hand in hand lijken te gaan, doen andere symbolen veel meer recht aan tijd, zoals een plantje dat uitgroeit tot boom, de gekromde curve van ruimtetijd of het goddelijke moment van geluk of inspiratie in de vorm Kairos.
Onze hele wereld lijkt steeds meer ingericht te zijn op meten = weten, datapunten, peak performance, feedback en optimalisatie. Hoger, sneller, sterker. Daardoor vergeten we stil te staan en in het moment tevreden te zijn met wat we hebben. Het leven is geen wedstrijd, het leven is een feestje. Dat feest herinner je niet door te turven hoeveel gasten er waren, en hoe blij ze op elk ogenblik waren. De herinnering die zich nestelt in je hart zijn momenten van verbinding. Activiteiten die je samen onderneemt als (vals) zingen, eten delen of verhalen uitwisselen. Een gemoedelijke sfeer, je thuis weten en geborgen voelen.
Helaas is het leven helemaal geen feestje voor iedereen. 2,4% van Nederland woont in armoede, maar bijna iedereen leeft in een systeem gebaseerd op het tellen van geld en het tellen van tijd. Want de verdeelsleutel in de economie is niet per se valuta in je portemonnee. Het is vooral de locatie van je wieg en de ervaringen die je vormen. Je sociale kapitaal bepaalt of je je draai in het leven vindt en of er bijgevolg geld in het laatje stroomt. Helaas zijn beide vormen van kapitaal dusdanig scheef verdeeld dat het destructief is en mensenlevens kapotmaakt. Daar is geld (en dit leven) geloof ik niet voor bedoeld. Een basisinkomen kan deze kloof verkleinen.
Als sociaal kapitaal zo belangrijk is, waarom zou een kwantitatieve som geld in de vorm van een basisinkomen de positie van mensen dan verbeten? Naar mijn idee slaat het basisinkomen de brug tussen kwantiteit en kwaliteit. Het is een krediet dat veel minder dient om de bankrekening te vullen als wel een sociaal cement dat mensen in staat stelt een vertrouwensvol leven te leiden, zonder discriminatie. Het brengt mensen dichterbij een kwalitatieve ervaring in het leven omdat het ons uit de overleefmodus en de ratrace van altijd meer haalt. Het is een gezonde basis, die maakt dat we ons kunnen richten op dat wat echt belangrijk is en waarde toevoegt. Het is een erkenning van waardevol maar on(der)betaald werk. Een cheque van vertrouwen om je hart te volgen, een uitweg uit de armoedeval.
Zodoende haalt een basisinkomen ons uit de mindset van schaarste. Het verlost ons van het ziekmakende tellen. Want hoewel het nuttig is om maat te houden via een klok en een punt ter oriëntatie als een zonnewijzer, gaat het niet om staren naar die zonnewijzer, de weg afleggen onder de zon is wat telt.
#Kairos #tijd #stilte #ziel
