Tijd en arbeid
Fijne eerste dag van de tweede maand van het jaar! In mijn eerste artikel over tijd vertelde ik over de totstandkoming van de Gregoriaanse kalender. Hoe Kodak oprichter George Eastman pleitte voor dertien maanden van gelijke lengte (13*28=364 dagen) in plaats van 12 ongelijke maanden. En hoe deze IFC (International Fixed Calendar) stukliep op religieuze bezwaren tegen een 365e dag buiten de tijd. Vandaag kijk ik naar de relatie tussen tijd en arbeid.
Henry Ford (dé persoon achter de lopende band assemblage) was geobsedeerd met tijd. In zijn jeugd repareerde hij horloges van buurtbewoners. Op latere leeftijd bouwde hij een horloge dat zowel de lokale tijd aangaf als de nieuwe standaardtijd, ingevoerd bij de komst van de spoorwegen. Binnen zijn eigen bedrijf introduceerde hij als eerste de Five Dollar Day, een werkdag van 8 in plaats van 9 uur. Daardoor kon zijn personeel erop uit om van de dag te genieten. Met het grotere besteedbare inkomen kochten ze zijn product; de auto. Een gezonde economie is dus niet per se gebaat bij hard en lang werken.
De regio die het meest bekend staat om hard werken is toch wel Oost-Azië. Familie- en bedrijfsbanden zijn daar innig verweven, wat leidt tot megaconcerns als Mitsubishi en Samsung. Deze bedrijven hebben vaak verregaande invloed op de maatschappij en het leven van werknemers. Bedrijven voorzien in de huisvesting van hun werknemers die daarmee afhankelijk worden van hun baan om te overleven. Wie niet hard werkt en op vrijdag met de baas de kroeg in duikt kan zomaar ontslagen worden. Zo komt van kwalitatieve tijdsbesteding weinig terecht. Gevolg is dat het geboortecijfer in Zuid-Korea, Japan en China sterk achterblijft bij de rest van de wereld. Om het tij te keren worden er allerlei activiteiten georganiseerd voor koppels, meestal op de 14e van de maand. Naast Valentijnsdag is er een maand later een dag waarop vrouwen de man mee op date nemen. Wel zo geëmancipeerd!
Nog een belangrijke manier om het kwalitatieve tijdelement terug te brengen in werk is warm eten tussen de middag. Deze traditie zorgt ervoor dat de dag in tweeën wordt gedeeld. Men leeft niet de hele dag van taak tot taak om tussendoor een boterham naar binnen te werken. Er wordt de tijd genomen voor een uitgebreide lunch in gezelschap. Op boerenbedrijven en op Urk doen ze dat nog steeds. Grote vraag is dan wel wie het eten klaar maakt, want die traditionele werkverdeling is ook niet altijd ideaal.
Hoewel veel mensen in het bedrijfsleven prediken dat tijd gelijk staat aan geld, zijn het wezenlijk andere fenomenen. Wat er op je grafsteen staat is niet het saldo van je bankrekening. Daarom zit er een hoop wijsheid in de woorden van John Carnegie dat het dwaas is om rijk te sterven. Het leven wordt pas rijkdom wanneer je het kunt delen. Dat is dan meteen de vooruitblik naar het volgende artikel in de serie: tijd en overvloed. Tot over 28 dagen allemaal!
#Tijd #Rebellen #Goedevoorouder #Valentijnsdag #Productiviteit
